Wij zijn ons er nauwelijks van bewust hoezeer de zwaartekracht allesbepalend is. Door de evolutie hebben organismen zeer geraffineerde draagstructuren ontwikkeld om boven het oppervlak van de aarde uit te steken. De extra hoogte is nodig om als levensvorm te floreren maar het evenwicht is vaak fragiel. Bij het naderen van het einde van de levensduur gaat elke bereikte hoogte verloren, de zwaartekracht wint het op den duur altijd.
Een verticaal element in een beeld associeert met hangen of staan en refereert direct aan de zwaartekracht. Een horizontaal element wordt snel geassocieerd met de aardbodem en refereert indirect aan de zwaartekracht. Horizontalen en verticalen brengen rust in een compositie en afwijkende richtingen brengen spanning of beweging in een compositie. In mijn werk verbeeld ik de gevolgen van de zwaartekracht
.
Mijn beeldend werk gaat ook over de verrassende logica tussen verschillende materialen en voorwerpen. Dit verband kan voor de hand liggend zijn, maar wordt pas echt interessant als de logica niet eenvoudig benoembaar is. Dan zie je dat de materialen of voorwerpen op een vreemde manier bij elkaar passen, maar je moet echt zoeken naar het waarom. Bijvoorbeeld een bruin wordende appelklokhuis en een fietsnaaf die begint te roesten zijn twee voorwerpen die bij elkaar passen op een onverwachte manier. Dit komt door vormovereenkomsten, maar ook door de bruine kleur die bij beide voorwerpen door oxidatie is ontstaan.
De sculpturen, abstracte beelden en lijnen uit vlakke houten platen gezaagd, zijn als het ware ruimtelijke tekeningen. Het hout is gedeeltelijk beschilderd en deels naturel. Naast de zelfgemaakte onderdelen zijn er vaak bestaande voorwerpen in de beelden verwerkt. Dat kunnen onderdelen zijn van oude meubels of een ander soort afval. Bekende materialen worden ontdaan van hun oorspronkelijke functie en hebben in het beeld een nieuwe functie gekregen op basis van hun beeldende aspecten. Deze switch prikkelt de beschouwer tot kijken en nog beter kijken.
De tekeningen die ik maak zijn minimalistisch. Een enkele lijn schept een ruimte. Fragiele lijnen en eenvoudige kleurvlakken zijn gecomponeerd tot een abstract spanningsveld. Tekeningen maak ik met potlood, stift en verf en soms plak ik er nog ander materiaal bij. Kleine onderzoekende schetsjes gebruik ik vaak om op groter formaat uit te werken. De tekeningen en de sculpturen vullen elkaar aan en versterken elkaar.
